Sto og venta på toget ifrå Trondheim,
det va` februar og sent på kveld.
Kulden hadde festa grepe`
villa nok itj slæppe me` det første hæll.
Gode vænna sto` der ve` mi sie,
villa ta et ordentli` farvel.
    Sjøl va` je` tøff visste itj` tå ei mine,
    men tåran kom senar såmmå kveld.

        Heng dokk me`no, ja bli me`no
        på en liten tur.
        Ætte stia gjennom bya
        over fjell å ur.

    Hadde vørre stor i kjeften
    sagt je` skull jorda rundt-
    Dokk lo når je` gikk te` pressen
    det va` dokk alle væl ferundt.
    Vya hadde je` servert dokk før
    No såg dokk helst at je` strauk på dør
    Så tia den va`inne te` å stikke av
    over land og over hav.

        Heng dokk me` no, ja bli me` no
        på en...................

    Året det va` nittensøttiåtte
    å je` va` berre tjuetri.
    Fri å frank frå alt å alle,
    det va` da hæll aldri.
    Løstan på å sjå vår klode
    rund å stor som den va` da.
    Brev vart sendt te` post(e) restante
    fans ingen mobil ingen data da.

        Heng dokk me` no..............

Farvel, ingen vei tebakers.
London første stopp Piccadilly circus.
Sett mi me` gitaren,
men ingen gidda høre på-
Trasig slikt, men iblant går det så!

Spelte i Bryssel, men det va` fer kaldt.
Fingran dem stivna det vart en knallhard start.
Hatten låg framme
men alle hasta meg ferbi
Det e` så trasig når ingen har ti(d)

Men no e` je` fri! - Kasta loss.
No e` je fri! - Kasta loss
No e` je`fri, har all verdens me` ti(d)

Farvel, ingen vei tebakers,
London første stopp, Piccadilly Circus.
Knallhard start der alle hasta meg ferbi-
trasig slikt når ingen har ti(d)

Går her på et lite høydedrag
å utsikta e` så fin.
Je` sjer ned på gamle Effesus,
det e` jo litt av et syn.
Je` går i spora te` apostelen Johannes.
Det står at det va` her han kom.
Sammen med jomfru Maria,
å her i Effesus ja her fikk ho rom.

Kaste mitt blikk mot nå stena
det e` visst den siste rest,
tå det som va` Artemis tempel
å et av de sju underverk.

Sett mi ned i amfiet
å tenkte på de sju unge menn.
Som Vår Herre villa skåne
så han lætt dem sovne hen.
Å her i Effesus her sov dem
i tohunner år-
å når dem så vakna oppatt
dem trudde dem hadde køya i går.

Kaste mitt blikk.......

Men mor te`n Jesus var gammal
å ho bynte å føle si klen.
Så Vår Herre han henta ti ho
opp te` sin himmel med legeme å sjel.
Ja så står det skreven
å her sei legenden at det va`
Sjøl må je` ta ibruk føten
ska je` kåmmå mi bort herifrå.

Kaste mitt blikk..............

Kan je` få såvå her hos dokk i natt Arash.
    Det e` så lang vei innat no te` Shiraz.
    Din by e` så stor å no e` det så mørkt-
    je` ha gått så langt å no e` je` så trøtt.
    Dagen Arash den ha vørre så fin,
    men det je` no lure på det e` kvardagen din.
    Den e` neppe slik som dagen i dag.
    Du e` kaptein på Sjahens sitt lag.

    Å Sjahen han e` snart ferdig.-
    Det ulme blant folket- ja det ha je` hørd.
    Arash vil din plass da bli ledig?
    Sei mi no, e` du itj lite redd?
    Sete det har du høgt oppe ved sjahens bord
    du folje hass ordre lytte blindt te` hass ord.
    Enn om han no må gå i eksil?
    Da Arash, kan det spøke fer ditt liv.

    Så kan je få såvå her i kroken i natt da Arash.
    Berre fram te` mårrågry.
    Da rese je` viar opp mot Mashhad -
    te en annan stor å framund by.
    Så ta deg godt i vare Arash-
    no må du vokte dine skritt.
    Fer den vei som du ha staka ut-
    kan bli ditt livs mareritt.

Tar du snarveien frå Shiraz te` Mashhad
    må du gjennom Dasht-e-lut-
    Det e` nå lange dryge mil,
    om du som je` må sitte bak på en lastebil.

    Fer ørkenen der den e` stor-
    En tå dem størstan vi har her på vår jord.
    Frå Shiraz te` Mashhad e`det langt e det langt!
    Frå Shiraz te` Mashhad e`det langt e det langt!

    Dagan va` glovarm å net`en kald  
    på min ferd gjennom Dasht-e-lut.
    Vatn va` hamstra-soveposen låg klar,
    å det visste si å vårrå lite lurt-

          Ref.

    Je såg så mang en stor nomade
    på min vei der mot nord-øst.
    Å ve` en liten bortgjømt oase
    såg je` nåen som slukka sin tørst.

    Ref

Det e` så lenge sea no, ja det ska vårrå sant å visst.
    Da va`det rolig å trygt der min vænn
    no e` det krig å alt e` så trist.
    Tråva gatelangs den gången nyskjerrig på folk å kultur.
    I bya som Kandahar å Herat- å Kabul.

    Så ofte i skummringstima gikk je` tura omkring.
    Det va` så mye å sjå overalt,
    å je` frykta ingenting.
    Hadde da som no både hår å skjegg å tøkte sjøl je` va` lite cool.
    Der je` gikk rundt i Kandahar å Herat- å Kabul.
    
    Ja je` ha hompa bak på et lasteplan
    ifrå Herat te` Kandahar.
    Mått ta føten fatt på vei mot Kabul,
    men fikk haik ganske så snart.

    Det va` spor ætte Marco Polo, spor ætte Djengis Khan-
    ætte Aleksander den store
    overalt der je` tura fram.
    Je` va` en vagabond på eventyr en nordmann ute på tur.
    Som gikk rundt i Kandahar å Herat- å Kabul.


    Ja je`ha hompa .......

    Je` reste rundt på måfå i en karrig å streng natur,
    tok turen opp te` Bamian
    såg den store Buddafigur.
    Høgd inn i fjellet, der stod den å liksom sa HEI!
    Vælkømmen frende, du går no den gamle silkevei.
    No e` en sprængt i filla av Taliban.-
    Det ha gått slag i slag min vænn-
    der i Afghanstan!

Sett mi ned- Je` va` lite redd.
        Kun det vårrå sant alt det je` såg ved Ganges bredd!

        Je` kom inn te` Varanasi Benares
        gikk ned te` gatsen ved Ganges bredd.
        Det va` tidlig om mårråen,
        å je` va` mest som en indier kledd.
        Je` hørte vakker ragamusikk,
        som tona frå mangt et smug-
        der je` no stod ved elva Ganges
        som fer mange e` en Gud.
        Å je` mått sett mi ned, je` va` lite redd -
        Kun det vårrå sant alt det je` såg der ve` Ganges bredd.

        Det e` sagt at Varanasi Benares
        e` en gørrgammal stad.
        Det e` en tå det eldstan på jorden-
        va` det en indier som sa.
        Å alt det liv å røre-
        som je` der fikk sjå å høre.
        Ja det finn en visst berre i Varanasi Benares
        å der ved Ganges bredd.
        Å je` mått sett mi ned, je` va lite redd-
        Kun det vårrå sant alt det je` såg der ve` Ganges bredd.

        Så om du drar te Varanasi Benares,
        ja da kjem du te lysets by.
        Dem kalte det så gammalt i tien,
        å mange kjem dit fer å dø lykkelig.
        Du vil sjå det der ved Ganges bredd
        mang en død Hindu som på bålet bli brent,
        mens rocken roll guden Shiva folje me`det hele så spent.
        Å je mått sett mi ned, je`va lite redd-
        Kun det vårrå sant alt det je`såg der ve`Ganges bredd.

Mang en langhåra vestli` hippi
satt dopa ned der på Durbar plass.
Dem hadde kømme der i slutten på seksti,
å så vørte hengan der fast.
        
Fer i Kathmandu der va` narko fritt
itjnå politi den gången som brydde si om slikt.
Så der satt dem på Durbar plass,
å såg sitt eget liv gå rett i dass.

Å ingen tå dem hadde nok penga
te`å kåmmå si der ifrå.
Så der satt dem på plassen å bomma...
ja det fans inga anna råd.

Fer i Kathmandu der va ........

Det va`den siste rest tå flower power
som midt der i sentrummen satt.
Dem ligna itj på nå blomsterban lenger
dem va` så herja no itjnå va`att.

Fer i Kathmandu....

Det e` så mange fine grenda lite nord om Kathmandu-
du må gå der ætte stia, e` så bratt mesta itje te` å tru.
Der møte du et sindig fjellfolk
som e` oss lite lik,
men du verden dem e` så fattig, men på kultur e` dem rik.
    
Ho mor i stua dro plogen å han far skuvde på
det va` så fattigsli` å så enkelt å stundom så vondt å sjå.
Drømmen i livet va` et esel-
tenkj at det va` alt.
Da kun ho mor ha fått fri ifrå plogen å fått sløppe slike harde tak.

Det va slit ifrå tidli` mårrå- te` langt på kveld.
Je` satt der som turist å såg på- je` kun itj hjelpe te` nå læll.

Å midt på golve` va grua, der stekte ho brød på sten-
å i hjørne` pledd å puta- det va` så fargerikt å så pent.
Et firkanti høl i veggen slapp inn lys å luft
Je` tøkte det va` sjarmerende da, men sjarmen tok fort slutt.

Satt i Bangkok på et gammalt pensjonat
    å tenkte over valga som je` så langt hadde tatt.
    Enn no, ke villa turen gå hen?
    Vladivostok å så den transsibirske jernbane å hem.

    Drømte om Burma, men den gang ei-
    Villa så jenne dit berre fer å sjå Mandalay.
    Men på grensen der va dem ikke grei-
    Je` mått vende om å dra tebakers at den såmmå vei.

    Ok da, enda lenger øst.
    Cambodia å templet Angkor Wat som trøst
    Nån daga der rekrere bli som ny
    Så inn te` Vietnam å Ho Chi Minh city.

    Men hæll itj dit kun je` dra-
    der va det et folkemord av Røde khmer i Cambodia.
    Nei det fans itj så mange veia ut,
    om je` villa unngå trøbbel kula å krutt!

    Der låg je` med verdenskartet på mitt fang.
    hadde hele verden der i mi hand,
    men det va` berre en vei som je` kun dra-
    Gjennom Malaysia ned te` Singapore å over te` Australia.

Je` kom te` Perth Australia med Quantas air ifrå Singapore
Je` hadde trua på et lite arbe, men flaksen ferbi mi for.
Je` bodde belli` på Grand Central et lite krypinn fer farende fant.
Her holl je` hus, men det kosta penga- tok fram gitaren at å tok en sjans.

Je` fann en plass der å la ned hatten å bynte å spælla der på Hay-street.
Scandinaviske sanga å me` munnspæll, Prøysen å Taube likte jo dem.
Je` sto`å spælte Julekveldsvisa gikk ned på kne å skrek Carmencita!
Ja du vet det va` harde daga, men det ga husrom å smør på kaka.

Så på Barack street en laudagskveld blant imigranta å aborigineals.
Lite tøft det fer en Rørosing, je` va` en såkalt hemføing.
Da me` et gikk en kar rett i dørken, himla med auan ja han va` helt i ørsken.
Je` sprang te` prøvde å hjelpe, men en kniv va` planta i hass hjerte.

No vart det alvor på Barack street å i mitt fang låg det no et lik.
Det vart slutt på alt tjo å hei, no vart det avhør å den sikta det va meg.
Je vart sjitt på som en farlig nordmann, en kaldblodig å sjuk drapsmann.
Som drepte fer det alle minste som mått kåmmå i hass vei.

Men har en rent mjøl i påssån så vil det som regel gå bra.
Å det må bli slutten på visa, je` fikk pakke min ryggsekk å dra.
Je` bodde belli på Grand Central, et lite krypinn fer farende fant.
I Perth vest Australia der je` levde som gatemusikant.

Klokka den hadde slått tolv slag å et nytt år hadde sjitt dagens lys.
Stod på Kings Cross i Sydney å va` vitne te` et sjungande liv.
Det klirra i flaska det klirra i glass je` drakk av alt som fans,
 å på toppless baran va` det striptease der va` det rock`n roll å der     va` dans,
 å dem sang!
 Happy new year, happy new year, happy new year you norwegian mate!

 Paul McCartneys` Mull of Kintyre var spælt opp att gång på gång.
 Je` jamma sammen med sekkepipa å vart kompis me` alle mann.
 Å Madam Tussauds som låg vis-a-vis som je` hadde så løst te` å sjå-
 fersvant fra tankan som dugg fer sol- det va` fest je`no tenkte på-
 å dem sang!
 Happy new year, osv.
    
 Å alle krana va` i full drift å mitt humør va` helt på topp.
 Men så tippa det over, je` skjønte itj at no va` det nok.
 Je` lura med jenta som tok seg betalt, ja je` kjørte løpet helt ut,
 å festen den varte te soloppgang, den villa liksom aldri ta helt         slutt,å dem sang!
 Happy new year ....

 Men utpå mårråskvisten så sovna je` på post,
 å da je` vakna opp at hadde alle mine vænna gått.
 Borte va` det aller meste reisesjekka å lommebok-
 å det je` no hadde å rutte med va` en billett å en ryggsekk full med     rotå je` sang!
 Happy new year, happy new year, you stupid norwegian mate.
 Happy new year, happy new year, you stupid norwegian mate!

Lev du enda du da Arash?
    Ætte at Khomeini kom te` makt?
    Du mista vel rangen din som kaptein,
    den dagen da Sjahen falt.
    Å kjerringa di å dine onga-
    som tok imot mi å ga mi mat.
    Kelles har dem det i dag?
    Bor dem enda i Shiraz.

    Å senga som dokk ga mi-
    den sett je` stor pris på.
    Sjøl om det va` på et leirgolv,
    blanda med halmstrå.
    Men et pledd je` fikk om livet
     å ei pute frå dort rom.
    Ja je` mins det godt du Arash-
    å fort je` dorma bort.

    Men det e` vanskelig å leva-
    det ska det kanskje vårrå å.
    Ei sie vil en ta-
    å på den sia bør en stå.
    Ja såmmå det kefernå sie-
    kven vet om den e` rett hæll rang.
    Men lodde som en trekke-
    må en stå fer i en kamp!

    Hadde venta i Nadi ganske så lenge
    på en buss som itj kom te` rett tid.
    Det stod at den skull kåmmå helt på slaget,
    men det stemte itj ætte klokka mi.
    Fer den visste langt mere enn som så
    å je` bynte å bli passe lei.
    Der je` stod i skyggen under et palmetre
    på Fiji island!

    Omsider kom bussen å tok meg med dit
    lagunen va` som best.
    På stranda laga je` mi te et gapahuk-
    å tok så en liten fest.
    Je` hadde fått me` mi en lokal drikk
    som virka lite skummel å rar.
    Det va` kavarøt blanda me` vatn
    å rørt ut i et kokosnøttskal.

    Fredens drikk, ja så dem sei
    kom hit min frende ta en skål med meg!

    Så sendte je` nånn tanka hematt,
    slik en varm januarkveld.
    Je` hadde et inderlig ønske da
    dokk skull ha vørre der med meg.
    Du vet at slike tanka
    dem dukke bestandig opp
    når du har det bra å e` fer deg sjøl
    å det du oppleve e` så stort.    

    Fredens drikk.....

    Sol kom opp å sol gikk ned
    der ve` paradisets strand.
    Å frå den varme blå lagune
    kom ei havfrue opp å fram.
    I fantasiens verden
    der går det meste ann.
    Je` sovna inn med ei havfrue mot mitt kinn
    på ei øde Fiji strand.

Rett ifrå Fiji island te` Honolulu på Hawai.
    Et stempel i passet å så viar mot LA.
    Bakerste sete i flyet på en Boing 747
    Der satt je` å glåma i taket-
    å tenkte- hva nu!

    Me` en dollarseddel i lomma
    å en brødskalk uta smør.
    Det e` itj så mye å rutte med-
    det sei si liksom sjøl!

    Ke jer en i Los Angeles med en krøllåt dollarlapp?
    Da kan en berre sitte rolig å sitte der en satt
    Å gruble mens en vente på en Boing 747
    som vil ta mi te` London,
    men itje te` Fornebu!
        
    Fer med en dollarseddel i lomma
    å en brødskalk uta smør-
    Det e` itj så mye å rutte me`
    Det sei si liksom sjøl!

    Men ting det ordne si det vil bestandig bli ei rå
    Frå London vart det DC9 som je` håpa på.
    Å ifrå Oslo te` Røros i en gammal bil det bar
    kom je` hematt te sten vår sist i februar.

    Med en dollarseddel ........